https://blogi.rybnik.com.pl/lubos/183,swiat-nigdy-nie-bedzie-juz-taki-sam.htmlZachęcamy do przeczytania tekstu autorstwa Jana Lubosa, do przemyślenia wnioski wyciągnijcie Państwo sami.
Pandemia covid – 19 zatyka szpitale na całym świecie. Przeciąża też wszystkie kanały informacyjne. Nie reagujemy na newsy, nie zastanawiamy się, co z nich wynika. A mówią one, że Polska, że Europa, że świat po koronawirusie nie będą już takie same, jak wcześniej.
Niewiele osób pamięta, że Donald Trump już w swojej kampanii prezydenckiej zapowiadał: teraz my! Czyli: Ameryka i Amerykanie, a nie świat. Nie wszyscy chyba zdają sobie sprawę, że to jednocześnie była deklaracja rezygnacji z bycia światowym liderem, bycia przywódcą pewnej politycznej wspólnoty. Nie da się na dłuższą metę jednocześnie być liderem i dbać jedynie o własny interes. Wiele działań uprawiania takiej polityki w trampkach budziło sprzeciw u różnych, dotychczas wiernych sojusznikach Stanów.
Już w czasie trwającej pandemii dwie informacje powinny zwrócić uwagę każdego. Niedawno rozpoczęta wojna cenowa największych producentów ropy naftowej, Arabii Saudyjskiej i Rosji, prowadząca do drastycznych obniżek cen tego surowca. Wojna rozpoczęta z powodu malejącego popytu na ten surowiec z powodu epidemii. Kto najbardziej traci na tej wojnie? – Setki i tysiące mniejszych i większych firm amerykańskich, wydobywających ropę kosztowniejszymi technologiami ze złóż łupkowych. Można oczywiście wierzyć, że Saudowie i Rosja tracą dziesiątki, a w dalszej perspektywie może i setki miliardów dolarów dla urażonych ambicji jednych i chęci dominacji drugich. Można. Można też uważać, że to „ustawka”, która wymierzona jest przede wszystkim w amerykańskich konkurentów, która w dalszej perspektywie pozwoli obu stronom tej wojny lepiej kontrolować światowy rynek ropy. Tam, gdzie w grę wchodzą tak ogromne pieniądze, rozsądniejsza wydaje się ta druga możliwość, a to oznacza, że dotychczasowy najwierniejszy sojusznik USA na Bliskim Wschodzie uznał, że polityka tego kraju przestaje mu się podobać i krótko mówiąc mokazał mu gest Lichockiej.
Kilka dni temu Donald Trump chyba zrozumiał, że jego kpiny z tej „epidemii grypy” były przedwczesne, że zagrożenie jest naprawdę poważne. Zaoferował miliard dolarów europejskiej firmie biochemicznej (CureVac) za wyłączność na być może już jesienią wyprodukowany lek na covid-19. To dokładnie działanie w stylu „teraz my”. Nieważni są Europejczycy, nieważne inne nacje, gdy Amerykanie są zagrożeni. Oczywiście, koszula bliższa ciału. Ale można przecież inaczej. Można np. dołożyć ten miliard na przyspieszenie badań, można dążyć do tego, by formuła potencjalnego leku była otwarta, lub co najmniej wspólna. Nie. Powinna być wyłącznie nasza. „Teraz my”. Oczywiście administracja UE sprzeciwiła się zdecydowanie tej absurdalnie egoistycznej propozycji. Oczywiście administracja niemiecka identycznie. A niemiecki miliarder Dietmar Hopp, właściciel CureVac, też pokazał środkowy palec Trumpowi.
W tle jest jeszcze gwałtowniej niż wczesniej narastająca wojna handlowo-informacyjna pomiędzy USA a Chinami. Także pomoc, której Chiny udzielają innym krajom. Czechy sprowadziły (drogą lotniczą, można było przeczytać informacje o „moście powiecznym” Czechy – Chiny) w ubiegłym tygodniu około 100 ton testów na covid-19, sprzętu medycznego, ochrony osobistej. Wczoraj mogliśmy przeczytać, że już po otrzymaniu tego zamówienia zwielokrotnili je, oczekują aktualnie na dostawy następnych, jeszcze większych ilości. Oczywiście nie za darmo. Jednak po zwykłych, nie spekulacyjnych (dzisiaj u nas czasami nazywanych „rynkowymi”) cenach.
Gospodarka całego świata bardzo gwałtownie hamuje. Dla gospodarki pandemia jest gorsza od wojny światowej, w czasie której przestawiała sie po prostu na produkcję zbrojeniową. Pozamykane sklepy – wszędzie, na całym świecie. Brak zamówień, przestoje w fabrykach. I co gorsza, nie wiadomo, nikt nie wie, jak długo to potrwa. Jedynie produkcja spożywcza, medyczna i handel internetowy działają w miarę normalnie, a to przecież tylko drobna część całej gospodarki.
Jak będzie wyglądał świat za kilkanaście miesięcy, gospodarka, układy i sojusze polityczne za dwa – trzy lata, gdy pandemia covid – 19 przejdzie do historii, nikt dzisiaj, myślę, nie potrafii odpowiedzieć. Pewne jednak jest, że wszystko będzie wyglądało inaczej.
Unia Europejska zamyka swoje zewnętrzne granice. Polska zamyka się. USA się zamykają. Kraj ten, tamten, następny… Cały świat, cała Europa potrzebowały kilkudziesięciu lat, by być tak otwartymi, jak ostatnio. Pandemia nie potrwa, jak sobie nie którzy wyobrażają 2 tygodnie, miesiąc czy nawet dwa. To będzie trwało dużo dłużej. Drzwi łatwo się zamyka, otworzyć je z powrotem będzie prawie równie trudno, jak poprzednio. Wszyscy widzieli tysiące polskich tirów wracających z całej Europy do Polski. Ktoś, w jakiś sposób, zastąpi je. Pojawią się zatem zainteresowani, w utrzymaniu tego stanu rzeczy. Podobne mechanizmy wystąpią w każdej praktycznie dziedzinie gospodarki. Zamknięty świat to coś, czego nie doświadczyli młodzi ludzie w Polsce, to coś, co dzisiejsi 50-latkowie ledwie pamiętają. To coś, co na taką skalę zdaża się po raz pierwszy od czasów II wojny światowej. Nikt nie jest w stanie powiedzieć, jak to będzie zmieniało się w przyszłości.
Wczoraj nad-prezydent-premier wszystkich Polek i Polaków powiedział z rozbrajającą szczerością, że „nie widzi powodów, dla których wybory prezydenckie miałyby się nie odbyć w przewidzianym terminie”.
Wczoraj zmarł w Głogowie 45 letni mężczyzna, od kilku dni ciężko chory, przebywający na kwarantannie domowej covid-19. Zmarł, nie doczekawszy się badań, nie doczekawszy się nawet testu na obecność covid-19 i ewentualnego leczenia szpitalnego. Starosta głogowski zwrócił się do rządu, po śmierci pacjenta tego pacjenta: „Nie oszukujcie i nie okłamujcie ludzi. Róbcie testy. (…) Tych testów nie ma!” Wojewoda, a zatem urzędnik tego niby-rządu odpowiada: „obecnie mamy wystarczającą ilość testów i są one wykonywane systematycznie”. Ktoś kłamie?
W ostatni poniedziałek chiński ambasador zaproponował Polsce bezpłatną pomoc medyczną, między innymi 10 tysięcy testów covid-19, 20 tysięcy maseczek ochronnych, kombinezony, rękawice, okulary… W międzyczasie Czesi sprowadzili ogromną ilość tego deficytowego towaru z Chin do swojego kraju. W piątek pełniący funkcję prezydenta wszystkich Polek i Polaków, kandydat w najbliższych wyborach prezydenckich oznajmił tryumfalnie: „znam osobiście premiera Chińskiej Republiki Ludowej. Załatwię dostawy sprzętu z Chin do Polski”… Ktoś prowadzi żałosną kampanię wyborczą?
Powracający do Polski stanęli przed nie lada wyzwaniem. Kolejka samochodów do przejścia granicznego na A4 zaczęła rosnąć w błyskawicznym tempie. W szczycie sięgnęła 69 km! Mieszkańcy Zgorzelca i Gorlitz samorzutnie zaczęli organizować im pomoc. Dostawy wody, jedzenia, lekarstw. W miarę upływu czasu włączali się do tej akcji mieszkańcy kolejnych niemieckich wsi i miasteczek, wzdłuż których stał ten gigantyczny korek. W końcu nawet Bundeswehra pomagała uwięzionym w korku polskim kierowcom. Polski niby-rząd nie zareagował (chociaż o akcji pomocy powiadomiła TV Info, autorstwo tej humanitarnej akcji przypisując właśnie polskiemu niby-rządowi).
Tysiące polskich obywateli informacja o zamknięciu Polski zastała gdzieś daleko od domu. W innych krajach, na innych kontynentach. Polski niby-rząd sprowadził i sprowadza ich do Polski. Czarterowymi samolotami LOTu. Podobnie postąpiły oczywiście inne kraje europejskie. Ich rządy sprowadziły swoich obywateli do krajów wykorzystując finansowanie UE, bezpłatnie. Polscy obywatele, których decyzja polskiego niby-rządu pozbawiła możliwości wykorzystania kupionych wcześniej biletów, musieli zapłacić drugi raz. Po rynkowych (czytaj: spekulacyjnych) cenach LOTu. Nieudolność niby-rządu? – Być może. Być może jednak dlatego także, że finansowanie UE przewiduje (zaledwie) 25% wkład finansowy rządu, korzystającego z takiej pomocy…
Czytamy zapewnienia kolejnych urzędników niby-rządu: „jesteśmy dobrze przygotowani na epidemię”. Jednocześnie widzimy, że pracownicy szpitali (także rybnickiego) proszą o każdą możliwą pomoc obywateli, zaprzyjaźnione związki zawodowe, prywatne firmy. Wszystkiego brak w szpitalach … I jeszcze drobny detal, o którym pewnie prawie nikt nie pamięta: pielęgniarki. Lekceważone przez wszystkie poprzednie rządy. Dzisiaj średnia ich wieku jest w okolicy 50 lat, to znaczy, że większość z nich jest w grupie wysokiego ryzyka covid – 19. Dzisiaj to one mają, bez odzieży i sprzętu zabezpieczającego ich zdrowie ratować tyłki także tym, którzy podle je hejtowali, gdy walczyły o swoje prawa. Pielęgniarki, lekarze – rezydenci… Ludzie jakże podle przez obecny niby-rząd potraktowani…
Na następny dzień po ogłoszeniu zamknięcia szkół, nauczyciele zaczęli się organizować, aby prowadzić lekcje wykorzysując internet. Pierwsi byli nauczyciele z Rybnika. Ci, których ten niby-rząd sekował. Ci, których hejterzy pisowscy nazywali nierobami, leniami wtedy, gdy walczyli o swoje prawa. O prawo do godziwej pracy i płacy. Tydzień później niby-minister edukacji polskiego niby-rządu w uwłaczający nauczycielom sposób zwrócił się z nakazem by robili to, co oni sami już czynili…
Grafika w nagłówku to wykres ilości wykazanych chorych w Polsce w kolejnych dniach. Kolejne słupki pokazują liczbę chorych w kolejnych dniach. Czerwona linia, to krzywa wykładnicza, obrazująca przybliżony wzrost liczby chorych w czasie. Zwraca uwagę, że słupki najpierw wyrastają wyżej tej krzywej, później jej nie doganiają. Oznacza to, że krzywa powinna znacznie szybciej narastać, tylko ostatnie niskie wartości jej nie pozwalają. Tłumacząc prościej: słupki (liczba wykazanych chorych) w drugiej części wykresu są za niskie, w stosunku do przewidywanych, czyli albo liczba chorych jest większa, tylko nie została wykazana badaniami, albo epidemia rozprzestrzenia się nieco wolniej, niż na jej początku. Prawdopodobnie jest to suma obu tych czynników. Z jednej strony jest wiele osób chorych, ale nie zdiagnozowanych, z drugiej rozwój epidemii nieco przyhamował, dzięki ograniczonym kontaktom (zamknięte szkoły, dobrowolna kwarantanna domowa itd). Proszę się nie łudzić, nie oznacza to, że później nie zarazimy się i tak. Kwarantanna ma inny sens: chodzi o to, żeby w czasie, który dzięki temu zyskamy można było doposażyć szpitale, i przygotować całą służbę zdrowia. Czy polski niby-rząd to robi? Ktoś o czymś słyszał, np. o akcji takiej, jaką zorganizował czeski rząd? – Nie, nic takiego nie ma miejsca, cenny czas jest marnotrawiony.
Przepraszam, jednak to nie prawda, a przynajmniej nie cała prawda. Województwo kujawsko-pomorskie zyskało urządzenie do przeprowadzania testów na covid-19. Przy czym to nie zasługa polskiego niby-rządu, ale samorządu. I nie samorządu kujawsko-pomorskiego, ale samorządu gminy Grodzisk Mazowiecki, który widząc nic nie robienie organów odpowiedzialnych za to, kupił to urządzenie za własne pieniądze, dla swoich mieszkańców, a polski niby-rząd po bolszewicku zarekwirował je i przekazał tam, gdzie sam nie potrafił dostarczyć.
Czytamy o ulgach podatkowych dla wszystkich. We Francji. O zawieszeniu m. in. opłat na ZUS. Na Węgrzech. O zasiłkach dla osób przebywających na przymusowej kwarantannie, o pomocy finansowej wszystkich rządów europejskich dla swoich obywateli. Polski niby-rząd też pomógł mikro firmom, zatrudniającym do 9 osób. Zaoferował 5000 zł pożyczki, być może bezzwrotnej. Właściciel takiej mikro firmy odprowadza rocznie 15 000 zł. Od siebie jedynie. Nawet teraz, gdy nie może prowadzić działalności. Kpina?
Tydzień temu mogliśmy przeczytać, że Unia Europejska pomoże Polsce finansowo w czasie pandemii. Padła ogromna kwota: 55 miliardów Euro, z zastrzeżeniem, że UE jeszcze nie zdecydowała, czy przekaże tą kwotę polskiemu rządowi, czy skieruje ją do rozdysponowania w inny sposób. W końcu ubiegłego tygodnia polski niby-premier polskiego niby-rządu poinformował, że Unia Europejska nie pomoże finansowo rządowi Polski. Administracja europejska najwyraźniej uznała, że nie można zaufać tym ludziom, iż rozdysponują tą kwotę w sposób uczciwy i zgodny z obiektywnym interesem ludzi, obywateli Polski.
Wszystkie powyższe przykłady mają jeden wspólny mianownik: te zaniechania polskiego niby-rządu wiążą się z minimalizowaniem wydatków, lub, jeśli wolicie bardziej dosadnie: z brakiem kasy. Niby-rząd rozpieprzył całą kasę na nie wiadomo co (a jakże: na wstawanie z kolan). Gdy przyszedł zły czas, gdy trzeba sięgnąć do kieszeni, aby ratować ludzi, okazało się, że jest ona pusta.Świadomie używam określeń: niby-państwo, niby-rząd. Sensem istnienia państw jest pomoc i obrona jego obywateli we wszystkich tych sytuacjach, w których oni sami nie są w stanie sobie pomóc. Taką sytuacją jest np. wojna, ale jest nią także epidemia.To państwo, a nie obywatele powinno zaopatrywać szpitale, nieść pomoc innym, łagodzić – także finansowe – skutki ograniczeń nakładanych na gospodarkę w skutek epidemii. Jesli państwo, jeśli rząd nie robi tego, jest tylko rządem papierowym, jest niby-rządem. JEST NIEPOTRZEBNY i to nie tylko dla tego, że nie realizuje Konstytucji.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej mówi:
Art. 68.
Każdy ma prawo do ochrony zdrowia.
Obywatelom, niezależnie od ich sytuacji materialnej, władze publiczne zapewniają równy dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych. Warunki i zakres udzielania świadczeń określa ustawa.
Władze publiczne są obowiązane do zapewnienia szczególnej opieki zdrowotnej dzieciom, kobietom ciężarnym, osobom niepełnosprawnym i osobom w podeszłym wieku.
Władze publiczne są obowiązane do zwalczania chorób epidemicznych (…)
Młodszych może to nieco zdziwi, starsi powinni jednak dobrze pamiętać, że 40 lat temu Polacy wcale się nie rwali do walki z „komuną”. To wykreowany dużo później mit. Nieliczni działacze opozycyjni (chwała im) byli tylko potwierdzeniem tej reguły. Polacy wkurzyli się dopiero wtedy, kiedy skutki tamtego złodziejskiego systemu zaczęły zgrażać ich egzystencji, kiedy nie było już czego do garnka włożyć.Podobnie może być i teraz. Jeszcze nie dzisiaj, czy za tydzień. Szczyt epidemii będzie dopiero gdzieś w połowie kwietnia. Nie wiem, jak Polacy zniosą tym razem konfrontację z sytuacją zagrażającą ich egzystencji. Ale Polska też się zmieni i nigdy nie będzie już taka sama, jak przed epidemią.
